Justin de schildpad

27/04 Souvenirs en een etentje

Gisteren was het de ideale dag om te gaan winkelen. We gingen op zoek naar enkele spullen die we nog nodig hadden voor onze school (bijvoorbeeld stof om een handpop van te maken). Ook maakten we tijd om enkele souvenirs te kopen. Het was een productieve dag en ik heb bijna alle nodige souvenirs gevonden :) .

's Avonds werden we verwacht bij juf Grachel voor een etentje. Toen we daar aankwamen, werden we goed ontvangen door haar tante op het terras. Zij bood ons meteen Surinaamse chips en sap aan. Ook vertelde zij over waarom ze naar Nederland is verhuisd en wat ze daar nu doet. Momenteel is ze in Suriname om haar familie te bezoeken en om voor een goed doel te werken. Ze deelt onder andere voedselpakketten uit voor bejaarden.
Toen juf Grachel samen met haar zoontje arriveerde, groette ze ons hartelijk.
We mochten naar binnen en genoten van het voorgerecht: een heerlijke tas okersoep. Het was heel nieuw voor mij en het smaakte enorm. De soep was op basis van verschillende groenten en vis.
Daarna kregen we het hoofdgerecht: een soort van rijst met vis geserveerd met sla, tomaten en pompelmoes. Echt heel lekker. Ook werden we verwend met een heerlijk dessert; vanille-ijs met amandelschilfertjes en pompelmoesstukjes.

Tussendoor hebben we heel wat gepraat over van alles en nog wat!
Ook liet juf Grachel haar tuin zien en gaf ze kort wat uitleg over enkele planten. Toen ze plots twee schildpadden tevoorschijn toverde, was ik aangenaam verrast. Echt leuk om die beestjes van zo dicht te zien. Wel zijn het erg zware dieren! Één van de schilpadden luistert naar da naam 'Justin'. Het zoontje van juf Grachel speelt er vaak mee en sleepte de schilpadden van hier naar daar.
Uiteindelijk was het tijd om naar huis te gaan. We kregen nog was citroengras en enkele vruchten mee en stapten in de taxi. Het was een zalige dag!

Gezellig aan tafel

Mmm...

Het zoontje van juf Grachel liet ons zijn groot talent zien: dansen.

De schildpadden van juf Grachel, links zie je 'Justin'.

28/04 We gaan naar het fort!

Vandaag bezochten we eindelijk Fort Zeelandia. We hadden net de eerste rondleiding gemist, dus gingen we op het terras iets drinken in afwachting van de tweede tour. We kregen erg veel uitleg over het fort en leerden nog wat bij over de geschiedenis van Suriname.
Vroeger was het echt één van de belangrijkste plaatsen. Als mensen uit het binnenland de stad bezochten, zeiden ze 'we gaan naar het fort'. Nu nog zegt men het bij wijze van spreken in het Sranan.

Onze gids vertelde over de kolonie, de slaven en de straffen die de slaven kregen. Sommige straffen waren echt gruwelijk. Hij vertelde over de Spaanse bok.  
Klik hier om meer te weten te komen over deze gruwelijke wijze van straffen. 

Op deze binnenplaats werden de slaven gestraft.

 We zagen ook drie van de vijf bastions (de twee binnenlandse zijn er niet meer) en we namen een kijkje in enkele oude cellen van het fort.

Één van de kanonnen staat nog steeds paraat op één van de bastions.

Er was ook een kamer waar je amper licht en lucht kreeg en waar de 'zware' gevangenen hun straf kregen. Officieel mocht men er maar 6 dagen blijven, maar daar werd een uitzondering voor gemaakt. In 1832 was er een grote brand in Paramaribo, aangestoken door enkele slaven in opstand. Het was bedoeld als afleidingsmanoeuvre zodat de slaven wapens en voedsel konden stelen uit de stad. Een maand later werden enkelen van hen opgepakt en ter dood veroordeeld. Cojo, Mentor en Present moesten maar liefst 6 maand in de slecht verluchte kamer blijven! Later werden ze levend verbrand.

Na de rondleiding, kregen we nog even de tijd om het fort te verkennen. Er was een tentoonstelling aan de gang over de tijd voor Columbus. We zagen verschillende aardewerken van de inheemsen. Ook werden er speren en verentooien tentoongesteld.

Rarara - wie is het mannetje?

Na deze boeiende, maar ook vreselijke geschiedenisles gingen we naar huis. Ik stopte nog even bij de shop van het museum en kocht een leuk kinderboekje over het fort (Jack en Mia: De schat van Fort Zeelandia).

Alweer was het een leerrijke ervaring!

- K -